تشکیلات سیار و کوتاه مدت

قاسم کریمی

نگاهی به برخی ویژگی های اردوی دانش آموزی                                              

اردوهای دانش

آموزی ابزار و فرصتی مناسب برای معلمان و متولیان تربیتی است. در این اردوها دانش آموزان چگونگی تعامل با یکدیگر و حیات اجتماعی را می آموزند و در مواردی نیز در مواجهه با سختی هایی که ممکن است در هر اردویی وجود داشته باشد، تحمل و صبر خود را افزایش میدهند اردو فرصتی است برای رشد روحیه اجتماعی، تجربه های علمی، تفریحات جمعی، آشنایی با محیط های طبیعی مختلف و در یک جمله، فرصتی برای رشد و تربیت روحیه انسانی و کسب نیرو برای فعالیت های بعد از اردوست.
در هر اردو باید اهدافی را در نظر گرفت تا فعالیت های اردو بر اساس آن اهداف تعریف و تنظیم شود.

اهداف اردو

بخشی از اهداف و سیاست گذاری های اردو عبارتند از:
۱٫ تأکید بر تشویق: در اردو باید زمینه ای فراهم شود تا افراد تاش کنند به اعمال و رفتار نیک دست زنند و مسئولان نیز باید این افراد را تشویق کنند و مورد قدردانی قرار دهند. این تشویق ها علاوه بر ترغیب شخص برای تکرار آن عمل، افراد دیگر را نیز تشویق میکند تا وارد مسابقه انجام دادن رفتارهای نیک شوند.
۲٫ الگوسازی: اعمال و رفتار مربیان و نیز برنامه هایی مانند زندگینامه ها و معرفینامه ها، میتواند نقش مهمی در نشان دادن الگوهای نمونه به دانش آموزان داشته باشد.
۳٫ رقابت: برنامه ها و مسابقاتی که بیشتر جنبه گروهی دارند، روحیه رقابت های مثبت را در بین افراد گروه تقویت میکند؛ برنامه هایی چون اندیشه و نظر، مناظره، مسابقات ورزشی، فعالیت های هنری.
۴٫ صحبت خصوصی ازجمله وظایف مربی این است که در فرصتهای مناسب و به بهانه های مختلف، با تک تک افراد جمع به گفتوگوهای صمیمانه بپردازد و سعی در شناسایی مشکلات و در صورت توان، حل و رفع آنها داشته باشد.
۵٫ محبت: مربیان اردو معمولا محبت برخوردارند که به واسطه آن میتوانند بر رفتار دانش آموزان مسلط شوند و همچنین اخاق و رفتار خود را به صورت عملی به آنها آموزش دهند.
۶٫ تفریح و شادی: قسمت های عمده ای از برنامه های اردو، به خصوص برنامه هایی مانند ورزش و جشن های عصرانه، دارای فضایی شادی بخش هستند. ایجاد چنین فضایی میتواند بستری مناسب برای همراهی و هماهنگی بیشتر بچه ها با روند فکری و اخلاقی اردو فراهم سازد و قدرت پذیرش آنها را افزایش دهد.
۷٫ تکریم شخصیت: بچه ها نباید در این اردوها تحقیر شوند یا براثر به وجود آمدن مسائلی، شخصیت خود را از دست دهند. جنبه های متعددی چون روحیات مربیان، آزادی، زور نگفتن، مهربانی کردن، پذیرفتن حرف آنها، میتواند به تکریم شخصیت آنان کمک کند.
۸٫ ایجاد فضای معنوی: در زمان هایی چون شب نشینی در جنگل، با خواند دعا و نماز میتوان روحیه معنوی جوانان را تقویت کرد
۹٫ ایجاد زمینه برای ارائه شخصیت: در اردو زمینه ها و فرصت های زیادی نصیب بچه ها میشود تا بتوانند تشخص طلبی کنند، ارائه نقش نمایند، نظرهای خود را بیان کنند، پیشنهاد دهند و… استفاده از این فرصت ها شرط موفقیت برنامه های تربیتی اردوست.

ویژگی های مربی اردو

در اردو باید به انتخاب مربی توجهی ویژه شود مربی ها و سرپرست های یک اردو باید از ویژگی های خاصی برخوردار باشند؛ ویژگی هایی مانند:
۱٫مهربانی و محبت: مربی باید دارای قلبی مهربان باشد و به بچه ها علاقه قلبی داشته باشد. البته باید این علاقه و محبت خود را گاهی مستقیم و گاهی غیرمستقیم ابراز نماید اگر مربی چنین ویژگی ای نداشته باشد، دانش آموزان از گرد او دور خواهند شد.

۲٫شوخ طبعی و خوش رویی: شوخی های بجا و سنجیده، عامل بسیار مهمی برای نشاط بچه هاست. این روحیه میتواند زمینه همنشینی و جمع های بانشاط را فراهم آورد. در چنین فضایی و ضمن چنین شوخی هایی، میتوان بسیاری از نکات اخلاقی و اجتماعی را به بچه ها القا کرد.
مربیانی که همواره خنده بر لبان آنها نقش بسته است، باعث آرامش و کانون توجه بچه ها خواهند بود

۳٫شجاعت: مربی باید در نظر شاگردان فردی شجاع و دارای قدرت جسمانی مناسب باشد. شرکت مربی در مسابقات ورزشی و آمادگی جسمانی، نقش مهمی در گرایش بچه ها به ورزش خواهد داشت.

۴٫اشتیاق در کارهای گروهی: مربی یک اردو نمیتواند فاقد توان سازگاری اجتماعی باشد. ازجمله مهمترین ویژگی های او توان مدیریت گروهی است. در فضای یک اردو مربی باید به دیگران کمک کند و یاری دیگران را بطلبد. علم به تقسیم کار و آموزش عملی آن به دیگران، ازجمله ویژگی های مهم یک مربی است.

۵٫علم و آگاهی: علم به یکی از رشته ها و تحصیات عالی، نفوذ نظر مربی را بیشتر میکند. علاوه بر اینکه هر یک از رشته های علمی، هنری و … میتواند بهانه ای برای گفتوگو و ارتقای علمی دانش آموزان در فضایی صمیمی شود.

علاوه بر این ویژگی ها، مربی باید با روحیات کلی سنین مختلف آشنا باشد. آگاهی از احکام اسلامی و ضروریات آن و آشنایی با مسائل تربیتی نیز باید ازجمله ویژگی های وی باشد.

برنامه های تفریحی اردو
یک اردو میتواند دارای برنامه های متعددی باشد تفریحات و سرگرمی باید جزء برنامه های جدایی ناپذیر یک اردو باشد. در اینجا چند پیشنهاد برای این بخش از برنامه اردو مطرح میشود.

  1. جنگ اردو: یکی از لحظات شیرین و به یادماندنی، جنگ اردوست. در جنگ اردو برنامه هایی مانند نمایش، سرود، مسابقه، شیرین کاری و طنز به اجرا درمی آید.
    برای جنگ اردو میتوان اهداف رفتاری متعددی برشمرد، ازجمله:
    الف. رفع خستگی روزانه و ایجاد شور و نشاط؛
    ب. جسارت ابراز وجود و ارائه توان فرهنگی و هنری؛
    ج. به طنز کشیدن کمبودها و نقص های اردوگاه؛
    د. بررسی نیازها و درخواست ها در قالب های هنری و ادبی.
  2. باز های پرنشاط: در بازی، خلاقیت ها شکوفا میشود، صمیمیت ها ایجاد میشود، کدورت ها از بین میرود، رفتارهای اجتماعی متکامل میشود و بسیاری از مفاهیم اخلاقی تجربه میشود. در بازی، تربیت و آموزش به طور غیرمستقیم اتفاق میافتد و آنچه در برنامه برنامه ها نهادینه میشود .
    اهداف رفتاری بازی را نیز میتوان به این ترتیب برشمرد:
    الف. تقویت جسم و روح؛
    ب. دستیابی به مهارت های گروهی؛
    ج. شناخت توانایی های خود و دیگر افراد گروه؛
    د. تجربه مفاهیم اخلاقی و اجتماعی؛
  3. شعر و سرودخوانی: شعر و سرود را میتوان به چند هدف و بخش تقسیم کرد

الف. سرودهایی که رنگ و بوی اعتقادات دینی دارند.

ب. ترانه هایی که به وصف طراوت و شیرینی های اردو میپردازد.

ج. شعرهایی که به بیان اشکال و انتقاد از برنامه و مسائل اردو میپردازد.

شعر به واسطه وزن و آهنگی که دارد، سریعتر به ذهن سپرده میشود و از قابلیت فراوانی برای ترویج ارزش های اخلاقی برخوردار است. در بعضی کشورها بچه ها هنگام رفتن به کلاس و سایر فعالیت ها، به خواندن سرودهای دسته جمعی میپردازند که دارای مفاهیم اخلاقی، اجتماعی و… است.

دکمه بازگشت به بالا