پیام‌رسانان امام امت

تشکل شیرین                                                         

پایۀ تجمع «سازمان فجر اسلام» به هیئت متوسلین به چهارده معصوم (ع) (تأسیس ۱۳۴۶) برمی‌گردد. از حوالی سال ۱۳۵۲ تشکلی تحت عنوان «سازمان آزادی‌بخش اسلام» پایه گذاری شد و پس از دو سال، به «سازمان فجر اسلام» تغییر نام داد. اصلی‌ترین افراد این گروه، محسن کنگرلو، رضا کنگرلو، مرتضی و داوود و ایوب احمدی، شهید ضیاء بشرحق، شهید بهمن محمودپور، شهید وهاج، شهید بیک زاده، شهید ناصرترکان و افرادی دیگر از اقوام و دوستانشان هستند.

زمانی که چاپ و توزیع کتاب «ولایت فقیه» امام خمینی، پانزده سال زندانی داشت، فجر اسلام بیش از همه تلاش می‌کند تا امام و اندیشه‌های ایشان را به مردم معرفی کند. این معرفی شامل چاپ و توزیع کتاب ولایت فقیه و نشر اعلامیه‌های امام می‌شد.

هزینه‌های سازمان عموماً از کمک‌های مردمی پرداخت می‌شد و علاوه بر آن اعضا، مازاد درآمدهای زندگی را صرف کارهای سازمان می‌کردند.

اعضای سازمان فجر اسلامی معتقد بودند برای جلوگیری از انحراف سازمان، باید در حیطۀ امور شرعی فعالیت کنند. به همین خاطر از آیت الله ربانی شیرازی تقاضا می‌کنند کسی را معرفی کند، تا در کارهای خود با او مشورت کنند و ایشان، شهید آیت الله دکتر بهشتی را معرفی می‌نمایند.

از شهید بهشتی دربارۀ مبارزۀ مسلحانه می‌پرسند، ایشان می‌گوید: «امام دستور داده‌اند فقط آماده باشید، نه بیشتر.»؛ اما به طور طبیعی جوانان مرتبط با هیئت و سازمان، به مبارزۀ مسلحانه علاقه نشان می‌دهند. مسئولین سازمان برای اینکه کارهای مسلحانه، به فجر اسلام مربوط نشود و ساواک را منحرف کنند، گروه توحیدی صف را با محوریت شهید بروجردی تشکیل می‌دهند. البته ارتباط بین سازمان و گروه، به صورت مستمر ادامه می‌یابد. برای نمونه کارهای انتشاراتی صف را فجر اسلام انجام می‌دهد و یا مکانی را در ورامین برای نارنجک سازی اجاره می‌کنند.

محوری‌ترین و مؤثرترین فعالیت سازمان فجر اسلام، ترویج افکار و پیام امام است. اتاق‌های تکثیر فجر اسلام، با دقت و به طور مستمر در نقاط مختلف تهران تغییر مکان می‌دهد. کار اصلی فجر اسلام در سال ۵۶ و ۵۷، تکثیر اعلامیه‌های امام است. از زمان صدور یک اعلامیه تا اعلامیۀ دیگر، یکسره به تکثیر آن مشغول می‌شوند. گاهی هر اعلامیه سیصد تا پانصد هزار نسخه منتشر و ظرف دو سه روز، در تمام ایران توزیع می‌شود.

دقت «مکتبی بودن» در انتخاب همکاران، برنامه‌ها و مسیر فعالیت‌ها سبب می‌شود تا نسبت به مجاهدین خلق و انحرافات آنان، بدبین باشند. حتی یک بار نماینده‌ای از مجاهدین به کارگاهشان می‌رود و پیشنهاد تشکیل یک ستاد عملیاتی می‌دهد؛ اما اعضای فجر اسلام، با درک انحرافات مجاهدین از شواهدی نظیر اختلافاتشان با آیت الله منتظری و آیت الله طالقانی در زندان، در این همکاری دقت و مراقبت به خرج می‌دهند و این ارتباط را بی‌سامان رها می‌کنند. نمونۀ دیگر این دقت عمل، در ارتباط با جهت دهی جوانانی است که با روحیۀ مذهبی به دنبال حرکت‌های انقلابی می‌گردند. یک بار به صورت غیرمستقیم یک کارتن کتاب «حکومت اسلامی» را برای اکبر گودرزی و مریدانش می‌فرستند. پس از مدتی از طریق اعضای گروهک فرقان مطلع می‌شوند که کل کارتن را به آتش کشیده‌اند؛ لذا از این طریق به ماهیت درونی این گروهک پی می‌برند.

منابع:

جعفریان، رسول: «جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران»، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی، تهران، ۱۳۸۱، صص ۷۵۵-۷۵۸٫

پرتال پژوهشی و اطلاع رسانی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، کد مطلب ۴۹۸۳۸٫

خبرگزاری فارس، کد مطلب ۸۵۱۱۱۴۰۵۷۲٫